1. De Dalai Lama is een religieuze dictator.
In 1642 nam de 5e Dalai Lama zowel het wereldse als geestelijke gezag over Tibet op zich. Hij werd een zelfbenoemde God-Koning, een absolute heerser, die decreten maakte niet alleen over hun wereldse zaken, maar ook over hun spirituele leven. Assad kan je lichaam martelen, maar hij kan niet je geloof of zogezegd je ziel vernietigen.
Een religieuze dictator heeft de macht om beide te doen.
In 1996 verbood de huidige Dalai Lama, de 14e, de beoefening van Dorje Shoegden. Dorje Shoegden wordt als een verlicht wezen beschouwd door 4 tot 5 miljoen boeddhisten, vooral in Tibet, onder Tibetaanse ballingen, en in Mongolië, India en Nepal.
De reden voor dit verbod, zoals elders zal worden verklaard, was zuiver politiek, voor eigen persoonlijk gewin van de Dalai Lama. Maar door het te verhullen in spirituele retoriek, maakt de Dalai Lama gebruik van het blind vertrouwen van mensen in hem om politiek gewin en wereldse macht te creëren, waardoor immense fysiek en mentaal lijden voor miljoenen mensen wordt veroorzaakt en waardoor een schisma binnen de Tibetaanse samenleving wordt gecreëerd, binnen kloosters, binnen families - inclusief uitbraken van geweld en gedwongen uitzettingen. Al deze miljoenen mensen leefden eerder vreedzaam en harmonieus samen.
2. Hij is de langst meegaande dictator.
Dictators komen en gaan. De Dalai Lama is aan de macht sinds 1950. Niemand komt dicht in de buurt van zijn uithoudingsvermogen, zelfs Fidel Castro niet!
3. De meeste mensen weten niet eens dat hij een dictator is
Het woord dictator wordt niet vaak geassocieerd met de Dalai Lama. Hij verbergt zich achter het mom van het zijn van een heilig man, en zoals hij zelf zegt, het zijn van een nederige monnik, waarmee hij verhult dat hij veel meer een politicus is die zijn geestelijke positie gebruikt voor werelds gewin. Soms verwijzen tijdschriften, enz. naar hem als een ‘God-Koning’ alsof dit een goede zaak is! De Verenigde Staten van Amerika is gebaseerd op de scheiding van Kerk en Staat. De Dalai Lama is de belichaming van de vereniging van Kerk en Staat. We weten door onze eigen westerse geschiedenis heel goed wat de vreselijke gevolgen van de vereniging Kerk en Staat zijn (de inquisitie bijvoorbeeld?) Verre van een Shangri-la, is de Tibetaanse geschiedenis vol van de pijnlijke gevolgen van het creëren van een religieuze staat. Met zijn verbod op Dorje Shoegden en zijn aanval op Dorje Shoegdenbeoefenaars, blijft de Dalai Lama aantonen dat hij een religieus dictator is.
